Rengarenk

Sabah güneş doğarken çıkıyor musunuz dışarı? Siz de gökyüzüne sizi anlayacak kimse yokmuş gibi bakıyor musunuz, güneşten başka?

O yumuşacık renk sizin de ısıtıyor mu içinizi?

Ayaz üşütüyor mu o saatlerde ufak ufak?

Çok yalnız ama çok da güçlü hissediyor musunuz ara sıra?

Akşamları güneş batarken izliyor musunuz peki? Acele telaş hayatınızdan başınızı bir an olsun kaldırıp bakabiliyor musunuz?

Mavinin ufukta nasıl yandığını görüyor musunuz?

Nasıl güzel o renkler birlikte fark ettiniz mi?

Gördünüz mü?

Mavi bile yanarken ayrı güzel.

Güneş bile bir doğarken bir de yok olurken güzel.

Bir gün bile başlayıp bitiyor çabucak. Kayboluyor sanki kaşla göz arasında.

Bugün ne yaptın?

Bugün güneş batana kadar neler yaşadın?

Hayat tam da bu değil mi? Bir gün gibi hayat. Başlaması bitmesi, kaşla göz arası.

Önemli olan bitene kadar yaşadıklarımız değil mi?

Yanmayacak mıyız zaten? Ne anlamı var korkmanın!

Tükenmeyecek miyiz sevdiğimizden ayrı kalınca? Bu demek midir ki sevmeyeceğiz, sevmemeliyiz biz?

O zaman kiminle yanar mavimiz, nasıl güzelleşir hiç olmadığı kadar?

Güneş batana kadar hayal mi kuracağız sadece? Hem de gerçekleştirmemek için hiçbir sebep yokken mi yapacağız bunu?

Daha neler!